Gazel 105

Metin: 
Âh eylediğim serv-i hırâmânın içindir
Kan ağladığım gonce-i handânın içindir
Ser-geşteliğim kâkül-i müşgînin ucundan
Âşüfteliğim zülf-i perişânın içindir
Bîmâr tenim nergis-i mestin eleminden
Hûnin ciğerim lâ’l-i dür-efşânın içindir
Yaktım tenimi vasl günü şem’ tek ammâ
Bil kim bu tedârük şeb-i hicrânın içindir
Kurtarmağa yağma-yi gamından dil ü cânı
Sa’yim nazar-i nergis-i fettânın içindir
Can ver gönül ol gamzeye kim bunca zamanlar
Cân ile seni beslediğim anın içindir
Vâ’iz bize dün dûzahı vasf etti Fuzûlî
Ol vasf senin külbe-i ahzânın içindir
Vezin: 
Mefûlü Mefâîlü Mefâîlü Feûlün
Osmanlıca: 

Ah eyledigim servi-huramanın üçündür,
Kan ağıladığm könçeyi-hendanın üçündür. 
Sergeşteligim kakili-mişkinin ucundan,
Aşüfteligim zülfi-perişanın üçündür. 
Bimar tenim nergisi-mestin eleminden,
Hunin cigerim le’li-dürefşanın üçündür. 
Yakdım tenimi vesl günü şem, tek, emma,
Bil kim, bu tedarük şebi-hicranın üçündür. 
Kurtarmağa yeğmayi-keminden dilü canı,
Se’yim nezeri-nergisi-fettanın üçündür. 
Can ver, könül, ol kemzeye kim, bunca zamanlar,
Can içre seni besledigim anın üçündür. 
Vaiz bize dün duzehi vesf etdi, Füzuli,
Ol vesf senin külbeyi-ehzanın üçündür.