Gazel 109

Metin: 
Sabrım alıp felek bana yüz bin belâ verir
Az olsa bir meta’ ana il çok bana verir
Düştüm belâ-yı aşka hıred-mend-i asr iken
İl imdi benden aldığı pendi bana verir
Sanman aceb rutub yerine verse lâ’l-i ter
Nahli ki kan yaşım ana neşv ü nemâ verir
Hâki derindir ol ki dün ü gün sevâb için
Hem aya sürme hem güneşe tûtiyâ verir
Kılmaz kabûl sûret-i kibâli bunca kim
Âyine-i vücûduma cevrin cila verir
Ney gibi cismim oldu okundan delik delik
Dem vurduğumda yerli yerinden sadâ verir
Her dertsizden umma Fuzûlî devâ-yi derd
Sabr eyle ol ki derd veriptir devâ verir
Vezin: 
Mefûlü Fâilâtü Mefâîlü Fâilün
Osmanlıca: 

Sebrim alıb felek, mene yüz min bela verer,
Az olsa bir meta’, ona el çoh beha verer. 
Düşdüm belayi-eşke, hiredmendi-esr iken,
El şimdi menden aldığ pendi mana verer. 
Sanmın eceb, rüteb yerine verse le’li-ter
Nehli ki, kan yaşım ona neşvü nema verer. 
Haki-derindir ol ki, dünü gün sevab üçün,
Hem aye sürme, hem güneşe tutiya verer. 
Kılmaz kebul sureti-ikbal bunca kim,
Ayineyi-vücuduma cevrin cila verer. 
Ney kimi cismim oldu ohundan delik-delik,
Dem urduğumca yerli-yerinden seda verer. 
Her derdsizden umma, Füzuli, devayi-derd,
Sebr eyle, kim ki, derd veribdir, deva verer.