Gazel 11

Metin: 
Kâr-ger düşmez hadeng-i ta’ne-i düşmen bana
Kesret-i peykânın etmiştir demirden ten bana
Eyminem seng-i melâmetten kim alıp çevremi
Oldu zencir-i cünûn bir kal’a-i âhen bana
Andanam rüsvâ ki seyl-âb-i sirişkim çâk eder
Zahm-i tîğin kanı giydirdikçe pirâhen bana
Dem-be-dem şem-i cemâlinden münevver olmasa
Ey gözüm nûru gerekmez dîde-i rûşen bana
Hiç meskende karârım yok durur ol zevkden
Kim kaçan hâk-i ser-i kûyûn ola mesken bana
Başda bir serv-i semen-ber vaslının sevdâsı var
Sûd kılmaz bâğ ban nezzâre-i gül-şen bana
Ey Fuzûlî odlara yansın bisât-i saltanat
Yiğdir andan Hak bilir bir gûşe-i gül-han bana
Vezin: 
Fâ i lâ tün fâ i lâ tün fâ ilâ tün fâ i lün
Osmanlıca: 

Karger düşmez hedengi-te’neyi-düşmen mana,
Kesreti-peykanın etmişdir demirden ten mana. 
Eymenem sengi-melametden kim, alıb çevremi,
Oldu zenciri-cünun bir kel’eyi-ahen mana. 
Ondanam rüsva ki, seylabi-sirişkim çak eder,
Zehmi-tiğin kanı geydirdikce pirahen mana. 
Dembedem şem’i-cemalından münevver olmasa,
Ey gözüm nuri, gerekmez dideyi-revşen mana. 
Hiç meskende kerarım yohdurur ol zevkden
Kim, kaçan haki-seri-kuyin ola mesken mana. 
Başda bir servi-senuber veslinin sevdası var,
Sud kılmaz bağiban, nezzareyi-gülşen mana. 
Ey Füzuli: odlara yansın büsati-seltenet!
Yeydir ondan, Hek bilir, bir guşeyi-gülhen mana.