Gazel 110

Metin: 
Gamze peykânın gözün ben mübtelâdan saklamaz
Sarf eder ehl-i nazar nakdin gedâdan saklamaz
Dil n’ider yanımda çün kılmaz beni gamdan halâs
Çekmen ol ta’vîz bârın kim belâdan saklamaz
Câna cismim ol hadeng-i gamzeden olmaz penâh
Hiç cevşen kimseni tîr-i kazâdan saklamaz
Aşktan bir dem ten-i sûzânı dûr etmez felek
Veh nice fanûsdur şem’i hevâdan saklamaz
Âlemi şeydâ kılar ger olsa hem gözden nihân
Her perî-veş kim ser-i zülfün sabâdan saklamaz
Eylerim bî-hod fîgan gördükçe kûyun itlerin
Âşnâ derd-i nihânın âşnâdan saklamaz
Bî-sebep sanman Fuzûlî’nin melâmet çektiğin
Bî-haberdir meşrebin ehl-i riyâdan saklamaz
Vezin: 
Fâilâtün Fâilâtün Fâilâtün Fâilün
Osmanlıca: 

Kemze peykanın gözün men mübteladen sahlamaz,
Serf eder ehli-nezer, nekdin gedaden sahlamaz. 
Dil nedir yanımda, çün kılmaz meni kemden hilas,
Çekmen ol te’viz barın kim, beladen sahlamaz. 
Cane cismim ol hedengi-kemzeden olmaz penah,
Hiç cevşen kimseni tiri-kezaden sahlamaz. 
Eşkden bir dem teni-suzanı dur etmez felek,
Veh nece fanusdur, şem’i hevaden sahlamaz. 
Alemi şeyda kılır, ger olsa gözden hem nihan,
Bir periveş kim, seri-zülfün sebaden sahlamaz. 
Eylerem bihud feğan, gördükce kuyin itlerin,
Aşina razi-nihanın aşinaden sahlamaz. 
Bisebeb sanmın Füzulinin melamet çekdigin,
Biheberdir, meşrebin ehli-riyaden sahlamaz.