Gazel 111

Metin: 
Nem-i eşkim mükedder hâtırımdan def-i gam kılmaz
Bu rûşendir ki nem âyineden jengârı kem kılmaz
Ham-ı ebrû-yi müşgînin görürse zâhid-i kec-bîn
Dahi kâmet sücûd-i gûşe-i mihrâba ham kılmaz
Sana ey şuh-i sengîn-dil demen büt nişe kim büt hem
Egerçi seng-dildir böyle bî-dâd ü sitem kılmaz
Cefâ vü cevr ile kan oldu bağrım yâ Rab ol bed-hû
Niçin terk eylemez cevr ü cefâsın bir kerem kılmaz
Murâdım giryeden kesb-i gubâr-i reh-güzârındır
Gözüm yaşı dem-â-dem çihremi bi-hûde nem kılmaz
Hatın devrinde eşk-i âl ile derd-ü gamım şerhim
Dem olmaz kim ruh-i zerd üzre müjgânım rakem kılmaz
Fuzûlî haste-dil tâ ravzâ-i kûyunda sâkindir
Temennâ-yi behişt ü meyl-i gül-zâr-i İrem kılmaz
Vezin: 
Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün
Osmanlıca: 

Nemi-eşkim mükedder hatirimden def’i-kem kılmaz,
Bu revşendir ki, nem ayineden jengar kem kılmaz. 
Hemi-ebruyi-mişkinini görse zahidi-kecbin,
Dehi kamet sücudi-guşeyi-mehrabe hem kılmaz. 
Sene, ey şuhi-sengindil, demen büt, nişe kim, büt hem
Egerçi sengdildir, böyle bidadü sitem kılmaz. 
Cefavü cevr ile kan oldu bağrım, yareb, ol bedhu
Neçün terk eylemez bidadü cevrün, bir kerem kılmaz? 
Muradım giryeden kesbi-kübari-rehgüzarındır,
Gözüm yaşı demadem çöhremi bihude nem kılmaz. 
Hetin devründe eşki-al ile derdü kemim şerhin,
Dem olmaz kim, rühi-zerd üzre müjganım rekem kılmaz. 
Füzuli bineva ta revzeyi-kuyinde sakindir,
Temennayi-behiştü meyli-gülzari-Irem kılmaz.