Gazel 112

Metin: 
Gönülde bin gamım vardır ki pinhân eylemek olmaz
Bu hem bir gam ki il ta’nından efgân eylemek olmaz
Ne müşkil derd olursa bulunur âlemde dermânı
Ne müşkil derd imiş aşkın ki dermân eylemek olmaz
Fenâ mülküne çok azm etme ey dil çekme zahmet kim
Bu tedbîr ile def’i derd-i hicrân eylemek olmaz
Sakın gönlüm yıkarsın pendden dem urma ey nâsih
Hevâ-yi nefs ile bir mülkü virân eylemek olmaz
Dehânın üzre lâ’lin istemiş dil def’i müşkildir
Görünmez hiç cürmü yok yere kan eylemek olmaz
Du’âlar eylerim benden yana bir dem güzâr etmez
Ne çâre sihr ile servi hırâmân eylemek olmaz
Fuzûlî’ni âlem-i kayd içre sen dem urma aşkından
Kemâl-i cehl ile da’vây-i irfân eylemek olmaz
Vezin: 
Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün
Osmanlıca: 

Könülde min kemim vardır ki, pünhan eylemek olmaz,
Bu hem bir kem ki, el te’ninden efğan eylemek olmaz. 
Ne müşkül derd olursa bulunur alemde dermanı,
Ne müşkül derd imiş eşkin ki, derman eylemek olmaz. 
Fena mülküne çoh ezm etme, ey dil, çekme zehmet kim,
Bu tedbir ile def’i-derdi-hicran eylemek olmaz. 
Sakın, könlüm yıharsan, pendden dem urma, ey naseh,
Hevayi-nefs ile bir mülkü viran eylemek olmaz! 
Dehanın üzre le’lin istemiş dil, def’i müşküldür,
Görünmez hiç cürmü, yoh yere kan eylemek olmaz. 
Dualar eylerem, menden yana bir dem güzar etmez,
Ne çare, sehrile servi huraman eylemek olmaz. 
Füzuli, alemi-keyd içresen, dem urma eşkinden,
Kemali-cehl ile de’vayi-irfan eylemek olmaz.