Gazel 120

Metin: 
Buldu kuyunda devâ derd-i dil-i bîmârımız
Sen ağasın biz kuluz kûyundadır tîmârimız
Zâhidâ gör sîne çâki şu’lesin bizden sakın
Bir ocağız biz ki sûzandır der ü dîvârımız
N'ola ger olduysa fâni Küh-ken ben bakiyim
Aşka bizdendir bekâ yokdur olmak varımız
Gül-şen-i gam nahliyiz perverde âb-i dîdeden
Dağlar berg ah-i âteş-bârımızdır bârımız
Ehl-i terkin kuluyuz oldur bize candan aziz
Yûsuf ise hod-fürûş onunla yok bâzârımız
Eskimiz gird-âbı âlî ömrümüz bunyâdı pest
Gör ne alçak dirlik ile çizginir pergârımız
Ey Fuzûlî cevr-i yâr ü ta'ne-i ağyârdan
Var yüz bin gam bu hem bir gam yok gam-hârımız
Vezin: 
Fâ i lâ tün / Fâ i lâ tün / Fâ i lâ tün / Fâ i lün
Osmanlıca: 

Buldu kuyinden deva derdi-dili-bimarımız,
Sen ağasan, biz kuluz, kuyindedir timarımız. 
Zahida, gör sine çakın şö’lesin, bizden sakın,
Bir ocağız biz ki, suzandır derü divarımız. 
Nola ger olduysa fani Kuhken, men bakiyem,
Eşke bizdendir beka, yohdur yoh olmak varımız. 
Gülşeni-kem nehliyüz, perverde abi-dideden,
Dağıler berg, ahi-ateşbarımızdır barımız. 
Ehli-terkin kuluyuz, oldur bize candan eziz,
Yusif ise hudfüruş, onunla yoh bazarımız. 
Eşkimiz girdabı ali, ömrümüz bünyadı pest,
Gör ne alçak dirlikile cizginir pergarımız. 
Ey Füzuli, cevri-yarü te’neyi-eğyarden
Var yüz min kem, bu hem bir kem ki, yoh kemharımız.