Gazel 121

Metin: 
Âlem oldu şâd senden ben esîr-i gam henüz
Âlem etti terk-i gam bende gam-i âlem henüz
Can bağışlardı lebin izhâr-i güftâr eyleyip
Urmadın îsî lebi cân-bahşlıkdan dem henüz
Secde-gâh etmişti aşk ehli kaşın mihrabını
Kılmadan hayl-i melâ'ilk secde-i Âdem henüz
Cana derdin cisme peykânın revân etmişti hükm
Cism ile can irtibatı olmadan muhkem henüz
Eşk sarf eyler felekten kâm hasıl kılmağa
Bu güher kadrini bilmez dîde-i pür-nem henüz
Perde-i ceşmim makâm etmişti bir tersâ-beçe
Olmadan mehd-i Mesîhâ dâmen-i Meryem henüz
Ey Fuzûlî eyledi her derde derman ol tabîb
Bir benim zahmımdır ancak bulmayan merhem henüz
Vezin: 
Fâ i lâ tün / Fâ i lâ tün / Fâ i lâ tün / Fâ i lün
Osmanlıca: 

Alem oldu şad senden, men esiri-kem henuz,
Alem etdi terki-kem, mende kemi-alem henuz. 
Can bağşlardı lebin izhari-göftar eyleyib,
Urmadan Isa lebi canbehşlikden dem henuz. 
Secdegah etmişdi eşk ehli kaşın mehrabini,
Kılmadan heyli-melaik secdeyi-Adem henuz. 
Cane derdin, cisme peykanın revan etmişdi hökm,
Cismile can irtibatı olmadan möhkem henuz. 
Eşk serf eyler felekden kam hasil kılmağa,
Bu güher kedrini bilmez dideyi-pürnem henuz. 
Perdeyi-çeşmim mekam etmişdi bir tersabeçe,
Olmadan mehdi-Mesiha dameni-Meryem henuz. 
Ey Füzuli, eyledi her derde derman ol tebib,
Bir menim zehmimdir ancak bulmayan merhem henuz.