Gazel 122

Metin: 
Küh-kenden görünür kûhda âsâr henüz
Ol ne benzer bana anun eseri var henüz
Çekti Mecnun ayağın bâdiyeden lîk verir
Kanlı güller ayağından çekilen hâr henüz
Nokta-i hâline bağlanmış idi cân ü gönül
Gezmeden dâ'ire-i devrde pergâr henüz
Maha çektim şeb-i hicran alem-i şu'le-i âh
Âh kim olmadı ol mâh haber-dâr henüz
Nâle-i zarım ile halka haram oldu yuhu
Kara bahtım yuhudan olmadı bîdâr henüz
Merhem-i vaslı ile buldu kamu derde devâ
Bu Fuzûlî elem-i hecr ile bîmâr henüz
Vezin: 
Fâ i lâ tün / Fâ i lâ tün / Fâ i lâ tün / Fâ i lün (Fe i lâ tün) (F’â lün)
Osmanlıca: 

Kuhkenden gözükür kuhde asar henuz,
Ol ne benzer mana, anın eseri var henuz. 
Çekdi Mecnun ayağın badiyeden, leyk verir
Kanlı güller, ayağından çekilen har henuz. 
Vadiyi-eşkde sevda ile sergeşte idim
Gelmeden gerdişe bu günbedi-devvar henuz. 
Nökteyi-haline bağılanmış idi canü könül,
Gezmeden daireyi-devrde pergar henuz. 
Mahe çekdim şebi-hicran elemi-şö’leyi-ah,
Ah kim, olmadı ol mah heberdar henuz. 
Naleyi-zarım ile helke heram oldu yuhu,
Kare behtim yuhudan olmadı bidar henuz. 
Merhemi-vesli ile buldu kamu derde deva,
Bu Füzuli elemi-hicr ile bimar henuz.