Gazel 134

Metin: 
Bu gün tiğin çekip çıkmıştır ol nâ-mihr-ban ser-hoş
Sakın ey rahm eden cânına kim bilmez aman ser -hoş
Ana hûş-yar iken derd-i dil isterdim diyeni sâki
Pey-â-pey sunma câm ü kılma ol servi revan ser-hoş
Değil takvadan etsem bade terkin vehmim andandır
Ki izhâr eyleyem halk içre aşkın nâ-gehan ser-hoş
Meger kan içmek ile esrimiştir nergis-i mestin
Besî mey nüş edenler gördüm olmaz böyle kan ser-hoş
Mey-i aşkınla ser-mest olduğum ilden nihan kalmaz
Muhâl-i akldır kim saklaya râzın nihan ser-hoş
Gönül tâ oldu bî-hod aldı gamzen cânımı tenden
Verir yağmaya nakdin gencin olgaç pâs-ban ser-hoş
Fuzûlî gayr ile halvet meğer bezm etmiş ol gül-ruh
Rakîb-i kec-revi gördüm bu gün bârî yaman ser-hoş
Vezin: 
Me fâ i lûn / Me fâ i lûn / Me fâ i lûn / Me fâ i lûn
Osmanlıca: 

Bu gün tiğin çekib, çıhmışdır ol namehriban serhoş,
Sakın, ey rehm eden canine kim, bilmez aman serhoş. 
Ona hüşyar iken derdi-dil istermen deyem, saki,
Peyapey sunma camı, kılma ol servi revan serhoş. 
Degil tekvaden etsem bade terkin, vehmim ondadır
Ki, izhar eyleyim helk içre eşkin nagehan serhoş. 
Meger kan içmek ile esrümüş nergislerin, ver ne
Besi mey nuş edenler gördüm, olmaz böyle kan serhoş. 
Meyi-eşkinle sermest olduğum elden nihan kalmaz,
Mehali-ekldir kim, sahlaya razin nihan serhoş. 
Könül ta oldu bihud, aldı kemzen canımı tenden,
Verer yeğmaye nekdin, gencin olğac pasiban serhoş. 
Füzuli, keyr ile helvet meger bezm etmiş ol gülruh,
Rekibi-kecrevü gördüm bu gün bari yaman serhoş.