Gazel 141

Metin: 
Dürcdür lâ’l-i revan-bahşın dür-i şeh-vâr lâfz
Dürcden dürler dökersin eylesin izhâr lâfz
Öyle ağzın tengdir kim söylesen sâ’at sana
Gerçi nâziktir verir elbette bir âzâr lâfz
Yetmek olmaz lâfz-i can-bahşınla ağzın sırrına
Vahydir gûyâ bu kim mutlak ağız yok var lâfz
Nişe lâ’lin geç gelir güftâra gûyâ kim görür
Ben kimi ol lâ’lden ayrılmağa düşvâr lâfz
Gonce lâ’linden letâfetten dem urmuş bilmezem
N’eyler izhâr eylegeç ol lâ’l-i gevher-bâr lâfz
Ey Fuzûlî isterim dil-dâr hâlim sormaya
Reşkten kim bulmaya vasl-i leb-i dil-dâr lâfz
Vezin: 
Fâilâtün Fâilâtün Fâilâtün Fâilûn
Osmanlıca: 

Dürcdür le’li-revanbehşin, düri-şehvar lefz,
Dürcden dürler tökersen, eylesen izhar lefz. 
Öyle ağızın tengdir kim, söyleşir saet sana,
Gerçi nazikdir, verir, elbette, bir azar lefz. 
Yetmek olmaz lefzi-canbehşinle ağızın sirrine,
Vehydir guya bu kim, mütlek ağız yoh, var lefz. 
Nişe le’lin gec gelir göftare, guya kim, bilir,
Men kimi, ol le’lden ayrılmağ düşvar lefz. 
Könçe le’linle letafetden dem urmuş, bilmezem,
Neyler izhar eylegec ol le’li-gevherbar lefz. 
Ey Füzuli, isterem dildar halim sormaya,
Reşkden kim, bulmasın vesli-lebi-dildar lefz.