Gazel 148

Metin: 
Mihnet-i aşk ey dil âsandır diye çok urma lâf
Aşk bir yüktür ki ham bulmuş anun altında Kâf
Olma gâfil dürd-keşler sohbetinden ey gönül
Ger dilersen edesin âyine-i idrâki sâf
Subh-dem zülfün dağıt yâ şâm arz-i ârız et
Koyma subh u şâm arasında tarîk-i ihtilâf
Reşk-i ruhsârın dil-i hur-şîde salmış iztırâb
Gayret-i kaddin mizâc-i şem’e vermiş inhirâf
Hâk-i kûyun Ka’be’ye nisbet kılan bilmez mi kim
Bunda her dem anda bir nevbet olur vâcib tavâf
Vehmim andandır ki mümkin olmaya gamdan necât
Ferric-illâhümme hemmi neccini mimmâ ehâf
Ey Fuzûlî zâhid er da’vâ-yi akl eyler ne sûd
Nefy-i zevk-i aşktır cehline ayn-i i’itirâf
Vezin: 
Fâilâtün Fâilâtün Fâilâtün Fâilûn
Osmanlıca: 

Möhneti-eşk, ey dil, asandır deyib, çoh urma Laf,
Eşk bir yükdür ki, hem olmuş onun altında Kaf. 
Olma hali dürdkeşler söhbetinden, ey könül,
Ger dilersen edesen ayineyi-idrakı saf. 
Sübhdem zülfün dağt, ya şam erzi-ariz et,
Koyma sübhü şam arasında teriki-ihtilaf. 
Reşki-rühsarın dili-hurşide salmış iztirab,
Keyreti-keddin mizaci-şem’e vermiş inhiraf. 
Haki-kuyin Ke’beye nisbet kılan bilmezmi kim,
Bunda herdem, onda bir nevbet olur vacib tevaf. 
Vehmim ondandır ki, mümkün olmaya kemden nicat,
Ferric allahümme hemmi, neccini mimma nehaf. 
Ey Füzuli, zahid er de’vayi-ekl eyler, ne sud,
Nefyi-zevki-eşkdir, cehline eyni-e’tiraf.