Gazel 149

Metin: 
Ey hadeng-i gamına sîne-i ahbâb hedef
Muntazır hancer-i müjganına canlar saf saf
Hâk-i der-gâhına her subh sürer gün yüzünü
Gâlibâ andan ana hâsıl oluptur bu şeref
Hâşe-li’llâh ki bu divâne-i şevk-i hatında
Sebeb-i kayd ola zencîr-i sütûr-i mushaf
Saldı deryâya sabâ hancer-i gamzen vehmin
Ki çıkarmaya dahi gevher-i nâ-sufte sadef
Ey gönül âleme aldanma sana reng verir
Hâkdir kim anı geh lâ’l kılar gâh hazef
Bezm-i Cemşid fenâ bulmağile bildim kim
Devr cevrimden imiş nâle-i ney nevhâ-i def
Ey Fuzûlî taleb-i rütbe-i irfân eyle
Cehl ile hâsıl-i evkât-i şerîf etme telef
Vezin: 
Fâilâtün Fâilâtün Fâilâtün Fâilûn
Osmanlıca: 

Ey hedengi-kemine sineyi-ehbab hedef,
Müntezir henceri-müjganine canlar sef-sef. 
Haki-dergahine her sübh sürer gün üzünü,
Kaliba ondan ona hasil olubdur bu şeref. 
Haşe lilleh ki, bu divaneyi-şevki-hetine
Sebebi-keyd ola, zenciri-süturi-müshef. 
Saldı deryaye seba henceri-kemzen vehmin
Ki, çıharmaye dehi gevheri-nasüfte sedef. 
Ey könül, aleme aldanma, sene reng verir,
Hakdir kim, onu geh le’l kılır, gah hezef. 
Bezmi-Cemşid fena bulmak ile bildim kim,
Devr cevründen imiş, nevheyi-ney, naleyi-def. 
Ey Füzuli, telebi-rütbeyi-irfan eyle,
Cehl ile hasili-evkati-şerif etme telef.