Gazel 151

Metin: 
Olmaz oldu görüp ahvâlimi hûblara âşık
Aşk neyhinde bu rüsvâlığı gör şer’e muvâfık
Gelir olsan kılarım ferş-i rehin perde-i çeşmim
Dahi nem var’ azîzim göze karşı sana lâyık
Gülüp açılmak umulmaz deheninden meger oldur
Cüz kim lâ-yetecezzâ der ana ehl-i dekâyık
Bağrımız pârelerin gözlerim asmış müjelerden
Merdüm-i gûşe-nişin handan u handan bu alâyık
Geceler şem’ yanar eşk döker subh gelince
Can verir subh gelen demde zihî âşık-i sâdık
Sebkat etmişti ciğer kanı gözüm yaşına bir vakt
Aşk hükm etti yine cârî ola âdet-i sâbık
Ey Fuzûlî özüm gûşe-nişîn et hum-i mey tek
Ola tâ kim olasın kâşif-i esrâr-i hakâyık
Vezin: 
Feilâtün Feilâtün Feilâtün Feilûn
Osmanlıca: 

Olmaz oldu görüb ehvalımı el hublara aşik,
Eşk nehyinde bu rüsvalığ gör şer’e müvafik. 
Gelir olsan, kılaram ferşi-rehin perdeyi-çeşm,
Dehi nem var, ezizim, göze karşı sene layik? 
Gülüb açılmak umulmaz deheninden, meger oldur,
Cüzv kim, leyatecezza1 der ona ehli-dekayik. 
Bağrımın parelerin gözlerin asmış müjelerden,
Merdümi-guşenişin, kandanü kandan bu elayik? 
Geceler şem’ yanar, eşk töker sübh gelince,
Can verir sübh gelen demde, zehi aşiki-sadik. 
Sibket etmişdi ciger kanı, gözüm yaşına bir dem,
Eşk hökm etdi, yene cari ola adeti-sabik. 
Ey Füzuli, özünü guşenişin et hümi-mey tek,
Ola nageh olasan kaşifi-esrari-hekayik. 
Hisselere ayrılmayan