Gazel 167

Metin: 
Çeşmimi eşk ile genc-i dür-i meknûn ettin
Merdüm-i çeşmimi ihsân ile Kârûn ettin
Mey-i gül-gûnu dedin akla ziyandır zâhid
Bu mudur akl ki terk-i mey-i gül-gûn ettin
Cânım aldın mey için sâki içirdin bana kan
Dâd elinden ki beni âl ile mağbûn ettin
Hattının âfet-i cân olduğunu bildirdin
Lûtf kıldın ki beni vâkıf-i maznûn ettin
Dil tutar mâr-i ser-i zülfünü vehm eylemeyip
Bilmezem kim ana ta’lîm ne efsûn ettin
Tanımaz oldu beni ta’ne eden ehl-i riyâ
Şükr kim hâlimi ey aşk diğer-gûn ettin
Ey Fuzûlî ne murâd oldu müyesser bilsem
Bunca kim hasret-i lâ’l ile ciğer hûn ettin
Vezin: 
Fe’ilâtün/ fe’ilâtün/ fe’ilâtün/ fe’ilün
Osmanlıca: 

Çeşmimi eşk ile genci-düri-meknun etdin,
Merdümi-çeşmimi ehsan ile Karun etdin. 
Meyi-gülguni, dedin, ekle ziyandır, zahid,
Bumudur ekl ki, terki-meyi-gülgun etdin? 
Canım aldın mey üçün, saki, içirdin mene kan,
Dad elinden ki, meni al ile meğıbun etdin. 
Hettinin afeti-can olduğunu bildirdin,
Lütf kıldın ki, meni vakifi-mezmun etdin. 
Dil tutar, mari-seri-zülfünü, vehm eylemeyib,
Bilmezem kim, ona te’lim ne efsun etdin. 
Bilemez oldu meni te’ne eden ehli-riya,
Şükr kim, halimi, ey eşk, digergun etdin. 
Ey Füzuli, ne murad oldu müyesser bilmen,
Bunca kim, hesreti-le’lile ciger hun etdin?