Gazel 168

Metin: 
Kıldı zülfün tek perişân hâlimi hâlin senin
Bir gün ey bî-derd sormazsın nedir hâlin senin
Gitti başından gönül ol serv kaddin sâyesi
Ağla kim idbâra tebdil oldu ikbâlin senin
Zînet için cism dîvârında etmezdim yerin
Çekmeseydi aşk levh-i câna timsâlin senin
Tîz çekmezsen cefâ tiğin beni öldürmeye
Öldürür âhir beni bir gün bu ihmâlin senin
Gark-i hûn-âb-i ciğer kılmış gözüm merdümlerin
Ârzû-yi hâl-i müşgin ü ruh-i âlin senin
Dâm-gâh-i aşktan tut bir kenâr ey murg-i dil
Sınmadan seng-i melâmetten per ü bâlin senin
Sâye veş çoktan Fuzûlî hâk-i kûyun yasdanır
Ol ümîd ile ki bir gün ola pâ-mâlin senin
Vezin: 
Fâ’ilâtün/ fâ’ilâtün/ fâ’ilâtün/ fâ’ilün
Osmanlıca: 

Kıldı zülfün tek perişan halimi halin senin,
Bir gün, ey biderd, sormazsan: nedir halin senin? 
Getdi başından, könül, ol servkeddin sayesi,
Ağıla kim, idbare tebdil oldu ikbalin senin. 
Zinet üçün cism divarında etmezdim yerin,
Çekmeseyedi eşk levhi-cane timsalin senin. 
Tiz çekmezsen cefa tiğin meni öldürmeye,
Öldürer ahir meni bir gün bu ehmalin senin! 
Kerki-hunabi-ciger kılmış gözüm merdümlerin,
Arizuyi-hali-mişkinü rühi-alin senin. 
Damigahi-eşkden tut bir kenar, ey mürği-dil,
Sınmadan sengi-melametden perü balin senin. 
Sayeveş çohdan Füzuli haki-kuyin yaslanır,
Budur ümmidi ki, bir gün ola pamalin senin.