Gazel 171

Metin: 
Bes ki za’f-i rûzeden her gün tapar tağyir-i hâl
Olacaktır ıyd için mâh-i tamâmın bir hilâl
Kıldı mâh-i rûze ol hur-şîdi gün günden za’if
Zerre zerre aya san gün nûru eyler intikâl
Bir hayâl etmiş mi zâ’f-i rûze yârı bilmezem
Yoksa yârı görmeyip ben gördüğümdür bir hayâl
Tutabilseydim su içmezdim kılardım def’ini
Rûzenin kim göz göre hur-şîdime ister zevâl
Ay tutulsun rûze eyyâmında gün düşsün yere
Kim bu ay günden buluptur mihr-bân mâhım melâl
Kanını içmek diler ol lâ’l-i mey-gun bu gece
Rûze tutmuş gâliba iftâr için ister helâl
Yemek içmek fikrin ehl-i rûzeden kes ey güneş
Bir sevâb et subhlardan tâ şâm kıl arz-i cemâl
Rûze teklîfin Fuzûlî’den götürür ey mühtesib
Nâ-tüvandır anda bu teklîfe yoktur ihtimâl
Vezin: 
Fâ’ilâtün/ fâ’ilâtün/ fâ’ilâtün/ fâ’ilün
Osmanlıca: 

Bes ki, ze’fi-ruzeden her gün bulur teğyiri-hal,
Olacakdır eyd üçün mahi-temamim bir hilal. 
Kıldı mahi-ruze hurşidimi gün-günden zeif,
Zerre-zerre aye, san gün nuri eyler intikal. 
Bir heyal etmişmi ze’fi-ruze yarı, bilmezem,
Yoksa yarı görmeyib, men gördügümdür bir heyal. 
Tuta bilseydim, su içmezdim, kılırdım def’ini,
Ruzenin kim, göz göre hurşidime ister zeval. 
Ay tutulsun, ruze eyyamında gün düşsün yere
Kim, bu ay, günden bulubdur mehriban mahim melal. 
Kanımı içmek diler ol le’li-meygun her gece,
Ruze tutmuş kaliba, iftar içün ister helal. 
Yemek-içmek fikrin ehli-ruzeden kes, ey güneş,
Bir sevab et, sübhler ta şam kıl erzi-cemal. 
Ruze teklifin Füzuliden götür, ey möhtesib,
Natevandır, onda bu teklife yohdur ehtimal.