Gazel 174

Metin: 
Mülk-i hüsnün böyle zâlim pâd-şâhı olmagıl
Kim sana zâlim dese âdil güvâhı olmagıl
Gamze tîğin çekme her sâ’at gönül yağmasına
Hükme tâbi mülke gâret-ger sipâhî olmagıl
Âhını ey mâh uşşâkın yetirme göklere
Derd ehlinin nişân-i tir-i âhı olmagıl
Ger dilersen şem tek gayret oduna yanmayam
Şâmlar ağyâr şem’-i bezm-gâhı olmagıl
Âdet etmek hoş değil bî-dâde rahm et Tanrı-çün
Gâhi olsan mâ’il bi-dâd gâhi olmagıl
Âşık u rüsvâ görüp men’ etme ey nâsih beni
Münkir-i âşâr-i takdir-i İlâhi olmagıl
Ey Fuzûlî eyle tâ’at-i riyâyî terkini
Tevbe kıl min ba’d meşgûl-i menâhi olmagıl
Vezin: 
Fâ’ilâtün/ fâ’ilâtün/ fâ’ilâtün/ fâ’ilün
Osmanlıca: 

Mülki-hüsnün böyle zalim padişahi olmağıl
Kim, sana zalim dese adil, güvahi olmağıl. 
Kemze tiğin çekme her saet könül yeğmasine,
Hökme tabe’, mülke karetger sipahi olmağıl. 
Ahını, ey mah, üşşakin yetirme göglere,
Derd ehlinin nişani-tiri-ahi olmağıl. 
Ger dilersen şem’ tek keyret oduna yanmayım,
Şamler eğyar şem’i-bezmgahi olmağıl. 
Adet etmek hoş degil bidade, rehm et, Tanrıçün,
Gah olsan maili-bidad, gahi olmağıl. 
Aşiki rusva görüb, men’ etme, ey naseh, meni,
Münkiri-asari-tekdiri-ilahi olmağıl. 
Ey Füzuli, eyleme, taet riyayi, terkin et,
Tevbe kıl minbe’d, meşğuli-menahi olmağıl.