Gazel 179

Metin: 
Hiç sünbül sünbül-i zülfün kimi müşgin değil
Nâfe-i Çin’i saçın tek derler ammâ çin değil
Var gül berginde hem el-hak nezâket birle reng
Lik can-perver leb-i lâ’lin kimi şîrin değil
Mihr-ban derler seni ağyâra likin ben ana
Bâver etmen kim sana mihr eylemek âyin değil
Hûblar mihrâb-i ebrûsuna kılmazsan sücûd
Dinini göndergil ey zâhid ki yahşı din değil
Tâ Fuzûlî kâmer ü ruhsârına vermiş gönül
Mâ’il-i serv ü hevâ-hâh-i gül ü nesrin değil
Vezin: 
Fâ’ilâtün/ fâ’ilâtün/ fâ’ilâtün/ fâ’ilün
Osmanlıca: 

Hiç sünbül sünbüli-zülfün kimi mişkin degil,
Nafeyi-Çini saçın tek derler, emma çin degil. 
Var gül berginde hem elhek, nezaket birle reng,
Leyk, canperver lebi-le’lin kimi şirin degil. 
Mehriban derler seni eğyare, lakin men ona
Baver etmen kim, sene mehr eylemek ayin degil. 
Hubler mehrabi-ebrusine kılmazsan sücud,
Dinini döndergil, ey zahid, ki, yahşı din degil. 
Ta Füzuli kametü rühsarına vermiş könül,
Maili-servü hevahahi-gülü nesrin degil.