Gazel 191

Metin: 
Hicrân ile yanar geceler rişte-i cânım
Rûşen ola ey şem’ sana sûz-i nihânım
Bir şem-i şem-istân-i belâyım ki değil kem
Tâ ben diriyim sûz-i dil ü eşk-i revânım
Ey halvetime şem-i ruhundan bırakan nûr
Didârına müştâk idi çeşm-i nigerânım
Sensiz geceler âh ü figânın meh işitti
Ey meh sana hem yetti ola âh ü figânım
Câna ne revâdur ki çeküp tîğ-i demâdem
Gamzen söke cismüm dile bağrum içe kanum
Hem-reng-i lebündür deyu kat'-ı nazar etmez
Hun-ı cigerümden müje-i eşk-feşânum
Pinhânî âleme fâş oldu Fuzûlî
Yâ Rab ki menüm şem' kimi yana zebânum
Osmanlıca: 

Hicran ile yanar geceler rişteyi-canım,
Revşen ola, ey şem’, sene suzi-nihanım. 
Bir şem’i-şebistani-belayem ki, degil kem,
Ta men diriyem suzi-dilü eşki-revanım. 
Ey helvetime şem’i-rühünden burahan nur!
Didarine müştak idi çeşmi-nigeranım. 
Sensiz geceler ahü feğanım meh eşitdi,
Ey meh, sene hem yetdi ola ahü feğanım. 
Cane ne revadır ki, çekib tiğ, demadem
Kemzen söke cismim, dele bağrım, töke kanım. 
Hemrengi-lebindir deye, ket’i-nezer etmez
Huni-cigerimden müjeyi-eşkfeşanım. 
Pünhani odum aleme faş oldu, Füzuli,
Ya reb ki, menim şem’ kimi yane zebanım.