Gazel 194

Metin: 
Hoş ol zamân ki harîm-i visâle mahrem idim
Ne mübtelâ-yı belâ ne mukayyed-i gam idim
Gezerdim itlerün içre fezâ-yı kûyunda
Yerim behişt-i berîn idi ben bir âdem idim
Hemîşe secde-gehim hâk-i âstânun idi
Bu i'tibâr ile bir ser-bülend-i âlem idim
Gedâ-yı kûyun idim böyle zilletim yok idi
Serîr-i saltanat-ı kurbde muazzam idim
Zaman zaman eser-i pertev-i cemâlünden
Muâlic-i dil-i pür derd ü çeşm-i pür nem idim
Ziyâde gam-zedeem hecr ile hoş ol günler
Ki ben bu gam-zedelikden ziyâde hurrem idim
Fuzûlî olmaz imiş mihnet-i firâka müfîd
Bu zevk zikri ki bir vakt yâre mahrem idim
Osmanlıca: 

Hoş ol zaman ki, herimi-vüsale mehrem idim, 
Ne mübtelayi-bela, ne mükeyyedi-kem idim. 
Gezerdim itlerin içre fezayi-kuyinde, 
Yerim behişti-berin idi, men bir Adem idim. 
Hemişe secdegahim hagi-asitanın idi, 
Bu e’tibar ile bir serbülendi-alem idim. 
Gedayi-kuyin idim, böyle zilletim yoh idi, 
Seriri-selteneti-kürbde müezzem idim. 
Zaman-zaman eseri-pertevi-cemalinden 
Müalici-dili-pürderdü çeşmi-pürnem idim. 
Ziyade kemzedeyem hicr ile, hoş ol günler 
Ki, men bu kemzedelikden ziyade hürrem idim. 
Füzuli, olmaz imiş möhneti-ferağe müfid, 
Bu zevki-zikr ki, bir vekt yare hemdem idim.