Gazel 199

Metin: 
Bâğa girdim ser-i kûyun anıp efgân ettim
Gül görüp yâdın ile çâk-i giribân ettim
Bakuban nergise bîmâr gözün kıldım yâd
Nergisi nâle vü efgânıma hayrân ettim
Gonce vü lâle deme dağ karasın koparıp
Al vâlâya sarıp sebzede pinhân ettim
Gül-i ter üzre düşen şeb-neme düştü nazarım
Gözümü şem’-i cemâlinle dür-efşân ettim
Berg-i gül sanma ki hûn-âbe döken demde gözüm
Nice yaprağa ciğer kanı salıp kan ettim
Göricek sünbülü andım şiken-i kâkülünü
Sünbülü girye vü âh ile perişân ettim
Ey Fuzûlî reviş-i akl melûl etti beni
Sehv kıldım ki cünun derdine dermân ettim

Bağe girdim, seri-kuyin anıb efğan etdim,
Gül görüb, yadın ile çaki-giriban etdim. 
Bahuban nergise, eyyar gözün kıldım yad,
Nergisi nalevü efğanıma heyran etdim. 
Könçevü lale deme, dağ karasın koparıb,
Alu alaye sarıb sebzede pünhan etdim. 
Güli-ter üzre düşen şebneme düşdü nezerim,
Gözümü şevki-cemalında dürefşan etdim. 
Bergi-gül sanma ki, hunabe töken demde gözüm,
Neçe yaprağe ciger kanı silib, kan etdim. 
Görücek sünbülü, andım şikeni-kakilini,
Sünbüli giryevü ahimle perişan etdim. 
Ey Füzuli, revişi-ekl melul etdi meni,
Sehv kıldım ki, cünun derdine derman etdim.