Gazel 201

Metin: 
Kaçan kim kâmetinden ayrı seyr-i bû-sitân ettim
Koparıp eşk seyl-âbıyle ben servi revân ettim
Götürdüm gird-bâd-i âh ile hur-şide tapşırdım
Gubâr-i reh-güzârın cevherin gözden nihân ettim
Nişân-i sûret-i hûbun verip bütler sücudunda
Fesâd-i i’tikâdın kâfirin hâtır-nişân ettim
Olup ser-mest kıldım neş’e-i zevk-i lebin zikrin
Meye râgıp olanlar küfrünü halka ayân ettim
Görüp dîvârlarda Kûh-ken nakşın demen âşık
Benim Âşık ki tuttum deşt terk-i hân-ü-mân ettim
Reh-i aşkında ol gül-ruh ciğer kan ettiğim bilmiş
Çeker her dem bana tiğ-i siyâset san ki kan ettim
Fuzûlî şâh-bâz-i evc-i istiğna iken bilmen
Ne sehv ettim ki bu vîrâne deyri âşyân ettim
Vezin: 
Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün
Osmanlıca: 

Kaçan kim, kametinden ayrı seyri-busitan etdim,
Koparıb eşk seylabile min servi revan etdim. 
Götürdüm, girdibadi-ah ile gerdune tapşırdım,
Kübari-rehgüzarın cevherin gözden nihan etdim. 
Nişani-sureti-hubin verib, bütler sücudinde
Fesadi-e’tikadin kaferin hatirnişan etdim. 
Olub sermest, kıldım neş’eyi-zevki-lebin fikrin,
Meye rağib olanlar küfrünü helke eyan etdim. 
Görüb divarlerde Kuhken nekşin, demin aşik,
Menem aşik ki, tutdum deşt, terki-haniman etdim. 
Rehi-eşkinde ol gülrüh ciger kan etdigim bilmiş,
Çeker her dem mene tiği-siyaset, sanki kan etdim. 
Füzuli, şahibazi-evci-istiğına iken, bilmen,
Ne sehv etdim ki, bu virane deyri-aşiyan etdim?