Gazel 204

Metin: 
Penbe-i merhem-i dağ içre nihandır bedenim
Diri oldukça libâsım budur ölsem kefenim
Cânı cânan dilemiş vermemek olmaz ey dil
Ne nizâ eyleyelim ol ne senindir ne benim
Taş deler âhım oku şehd-i lebin şevkinden
N’ola zenbûr evine benzese beytü’l-hazenin
Tavk-i zencîr-i cunun dâ’ire-i devlettir
Ne revâ kim beni anda çıkara za’f-i tenim
Aşk ser-geştesiyim seyl-i sirişk içre yerim
Bir habâbım ki hevâda doludur pîrehenim
Bülbül-i gam-zideyim bağ u bahârım sensin
Dehen ü kadd ü ruhun gonce vü serv ü semenim
Edemen terk Fuzûlî ser-i kûyun yârın
Ne kadar zulm yeri ise bana hoştur vatanım
Vezin: 
Feilâtün Feilâtün Feilâtün Feilün
Osmanlıca: 
پنبۀ داغ جنون ایچره نهاندر بدنم
دیری اولدقچه لباسم بودر اولسم كفنم

جانی جانان دیلمش ویرممك اولمز ای دل
نه نزاع ایلیەلم اول نە سنكدر نە بنم

طاش دلر آهم اوقی شهد لبك شوقندن
نولە زنبور اوینە بكزەسە بیت الحزنم

طوق زنجیر جنون دائرۀ دولتدر
نە روا كیم بنی آندن چقرە ضعف تنم

عشق سركشتەسیم سیل سرشك ایچرە یرم
بر حبابم كە هوادن طولودر پیرهنم

بلبل غمزدەام باغ بهارم سنسن
دهن و قد و رخك غنچۀ سرو سمنم

ایدەمن ترك فضولی سركوین یارك
وطنمدر وطنمدر وطنمدر وطنم
  

Penbeyi-daği-cünun içre nihandır bedenim,
Diri oldukca libasım budur, ölsem kefenim. 
Canı canan dilemiş, vermemek olmaz, ey dil!
Ne niza’ eyleyelim, ol ne senindir, ne menim. 
Daş deler ahim ohu şehdi-lebin şevkinden,
Nola zenbur evine benzese beytül-hezenim. 
Tevki-zenciri-cünun daireyi-devletdir,
Ne reva kim, meni ondan çıhara ze’fi-tenim. 
Eşk sergeştesiyem, seyli-sirişk içre yerim,
Bir hübabem ki, hevaden doludur pirehenim. 
Bülbüli-kemzedeyem, bağü beharım sensen,
Dehenü keddü rühün könçevü servü semenim. 
Edemen terk, Füzuli, seri-kuyin yarın,
Vetenimdir, vetenimdir, vetenimdir, vetenim.