Gazel 212

Metin: 
Budur farkı gönül mahşer gününün rûz-i hicrândan
Ki ol can dönderir cisme bu cismin ayırır cândan
Tutup râh-i adem bulmuş dehânından gönül kâmın
Bana hem cezmdir ol azm ben hem kalmazam andan
Gamım şerh etmek için isterim her gördüğüm sa’at
Tutam dâmânını değmez elim çâk-i girîbândan
Tavâf-i kûyun isterdim kılam bâr-i gam-i aşkın
Ham etti kâmetim yollar tutuldu hâr-i müjgândan
Ne hoş ülfet tutuptur nâ-tüvan cismimle can gûyâ
Sanır bir târ-i mûdur ol ser-i zülf-i perîşândan
Okun geldikçe çeşmim dökse bağrım kanın andandır
Ki bağrım kanına yer kalmadı sînemde peykândan
Sitem taşı melâmet hanceri bî-dâd şem-şîri
Fuzûlî her cefa kim gelse hoşdur câna cânandan
Vezin: 
Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün
Osmanlıca: 

Budur ferki, könül, mehşer gününün ruzi-hicrandan
Kim, ol can dönderer cisme, bu cismi ayırır candan. 
Tutub rahi-edem, bulmuş dehanından könül kamın,
Mene hem cezmdir ol ezm, men hem kalmazam andan. 
Kemim şerh etmek üçün isterem her gördügüm saet,
Tutam damanını, degmez elim çaki-giribandan. 
Tevafi-kuyin isterdim kılam, bari-kemi-eşkin,
Hem etdi kametim, yollar tutuldu hari-müjgandan. 
Ne hoş ülfet tutubdur natevan cismimle can, guya
Sanır bir tari-mudur ol seri-zülfi-perişandan. 
Ohun geldikde çeşmim tökse bağrım kanın, ondandır
Ki, bağrım kanına yer kalmadı sinemde peykandan. 
Sitem daşı, melamet henceri, bidad şemşiri,
Füzuli, her cefa kim, gelse hoşdur cane canandan.