Gazel 218

Metin: 
Şifâ lutf et dil-i bîmâra lâ’l-i nûş handinden
İyen hem olma ey bî-derd gâfil derd-mendinden
Semendin katlime seğrittin amma korkum andandır
Ki sebkat ede nâ-geh tevsen-i ömrüm semendinden
Murâd-i hâtırın ger müşkil olmaktır işim olsun
Ne çâre geçmek olmaz hâtır-i müşkil-pesendinden
Bilirdim sende hem var ol hevâ kim bendedir ey ney
Dem urdukça eger çıksaydı âteş bend bendinden
Haris eyler beni pendin mezâk-i aşka ey nâsih
Dirîğ etme ki mahzûzum senin peyveste pendinden
Kemend-i dûd-i ahındır Fuzûlî çerh boynunda
Aceb sayyâdsın kim çerh kurtulmaz kemendinden
Vezin: 
Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün
Osmanlıca: 

Şefa lütf et meni-bimare le’li-nuşhendinden,
Iken hem olma, ey biderd, kafil derdmendinden. 
Semendin ketlime segritdin, emma korhum ondandır
Ki, sebket ede nageh tevseni-ömrüm semendinden. 
Müradi-hatirin ger müşkül olmakdır işim, olsun,
Ne çare, keçmek olmaz hatiri-müşkülpesendinden. 
Bilirdim sende hem var ol heva kim, mende var, ey ney,
Dem urdukca eger çıhsaydı ateş bend-bendinden. 
Heris eyler meni pendin mezaki-eşke, ey naseh!
Diriğ etme ki, mehzuzem senin peyveste pendinden. 
Kemendi-dudi-ahindir, Füzuli, çerh boynunda,
Eceb seyyadsen kim, çerh kurtulmaz kemendinden.