Gazel 219

Metin: 
Ucaldın kabrim ey bî-derdler seng-i melâmetten
Ki ma’lum ola derd ehline kabrim ol alâmetten
Mezârım üzre koyman mîl eger kûyunda can versem
Koyun bir sâye düşsün kabrime ol serv-kâmetden
Görem sâ’atte ol kamette kıyâmın kıymadım câna
Kıyâmet hem gele kurtulmayam ben bu nedâmetten
Kıyâmete hisâbı olmayanlardandır ol gâfil
Ki fark eyler firâkın şâmını subh-i kıyâmetten
Tarîk-i sabr ü tedbir-i selâmet lezzetin bilmen
Bana aşk ü melâmet yeğ gelir sabr ü selâmetten
Tabi’at inhirâfın gör hevâ-yi aşktan tende
İlac et düşmeden sâkî mizâcım istikâmetten
Fuzûlî geç selâmet kûçesinden sabr kûyundan
Ferâgat olmayan yerde sefer yeğdir ikâmetten
Vezin: 
Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün
Osmanlıca: 

Ucaldın kebrim, ey biderdler, sengi-melametden
Ki, me’lum ola derd ehline kebrim ol elametden. 
Mezarim üzre koymun mil, eger kuyinde can versem,
Koyun bir saye düşsün kebrime ol servkametden. 
Gören saetde ol kamet kiyamın, kıymadım cane,
Kiyamet hem gele kurtulmayam men bu nedametden. 
Kiyametde hesabi olmayanlardandır ol kafil
Ki, ferk eyler ferakın şamini sübhi-kiyametden. 
Teriki-sebrü tedbiri-selamet lezzetin bilmen,
Mene eşkü melamet yey gelir sebrü selametden. 
Tebiet inhirafın gör hevayi-eşkden tende,
Elac et düşmeden, saki, mizacım istikametden. 
Füzuli, keç selamet kuçesinden, sebr kuyinden,
Ferağet olmayan yerde sefer yeydir ikametden.