Gazel 223

Metin: 
Yakma cânım nâle-i bî-ihtiyarımdan sakın
Dökme kanım âb-i çeşm-i eşk-bârımdan sakın
Su verir her subh-dem göz yaşı tîğ-i âhıma
Çok beni incetme tîğ-i âb-dârımdan sakın
Cevr odu yaktı beni yanımda durma ey gönül
Bir tutuşmuş âteşim kurb ü civârımdan sakın
Ten evinden rahtını cehd eyle ey can taşra çek
Âfet-i seyl-i sirişk-i bî-karârımdan sakın
Gerçi bir hâk-i rehim kimse beni almaz göze
Çok hakâretle nazar kılma gubârımdan sakın
Şâh-i mülk-i mihnetim hayl ü sipâhım derd ü gam
Hayl-i bî-hadd ü sipâh-i bî-şümârımdan sakın
Ey Fuzûlî hansı mahbûbu ki sevsen rahmi var
Kıl hazer ancak benim bî-rahm yârımdan sakın
Vezin: 
Fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün
Osmanlıca: 

Yakma canım, naleyi-biihtiyarımdan sakın!
Tökme kanım, abi-çeşmi-eşkbarımdan sakın! 
Su verer her sübhdem göz yaşi tiği-ahime,
Çoh meni incitme, tiği-abidarımdan sakın! 
Cevr odu yahdı meni, yanımda durma, ey könül!
Bir tutuşmuş ateşem, kürbü civarımdan sakın! 
Ten evinden rehtini, cehd eyle, ey can, dışra çek,
Afeti-seyli-sirişki-bikerarımdan sakın! 
Gerçi bir haki-rehem, kimse meni almaz göze,
Çoh hekaretle nezer kılma, kübarımdan sakın! 
Gelme kebrim üzre, ey eşk içre men tek olmayan!
Te’ne daşidir sene, sengi-mezarımdan sakın! 
Şahi-mülki-möhnetem, heylü sipahim derdü kem,
Heyli-biheddü sipahi-bişümarımdan sakın! 
Ey Füzuli, kansı mehbubi ki, sevsen rehmi var,
Kıl hezer, ancak menim birehm yarımdan sakın!