Gazel 227

Metin: 
Sun’ mi’mârı yapan sâ’atte gerdun mahzenin
Dûd-i âhım çıkmağa açmış kevâkib revzenin
Gün batıp yıldız çıkar sanman ki gök dihkânının
Gece âhım dağıdır gündüz yığılmış hırmenin
Göz döker isrâf ile hûn-âbe lâ’lin güyyâ
Kim ciğer dağında ol lâ’lin buluptur ma’denin
Dözmek olmaz tiğ-i bî-dâdına şirin-leblerin
Ger felek Ferhâd veş taş etse uşşâkın tenin
Subh veş çâk et Fuzûlî pîrehen aşk içre kim
Bilmeye kimse giribânından anun dâmenin
Vezin: 
Fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün
Osmanlıca: 

Sün’ me’marı yapar saetde gerdun mehzenin,
Dudi-ahim çıhmağa açmış kevakib revzenin. 
Gün batıb ulduz çıhar sanmın ki, göy dehkanının,
Gece ahim dağıdar gündüz yığılmış hirmenin. 
Göz töker israf ile hunabe le’lin guiya
Kim, ciger dağinde ol le’lin bulubdur me’denin. 
Dözmek olmaz tiği-bidadine şirinleblerin,
Ger felek Ferhadveş daş etse üşşakin tenin. 
Sübh tek çak et, Füzuli, pirehen eşk içre kim,
Bilmeye kimse giribanından onun damenin.