Gazel 240

Metin: 
Bülbül-i dil gül-şeni ruhsârın eyler ârzû
Tûtî-i can lâ’l-i şeker-bârın eyler ârzû
Nâme-i kâsıd peyâmiyle hoş olmaz hâtırım
Öz lebinden lehce-i güftârın eyler ârzû
Serv ü gül nezzâresin n’eyler sana hayrân olan
Ârızınlan kadd-i hoş-reftârın eyler ârzû
Hecr bimârı tenim bâd-i sabâdan dem-be-dem
Sıhhat için sıhhat-i ahbârın eyler ârzû
Zulmet-i hecrinde bakmaz şem’-e çeşmim merdümü
Pertevi-i ruhsâr-i pür-envârın eyler ârzû
Arzû-mend-i visâlindir Fuzûlî haste-dil
Vaslın ister devlet-i didârın eyler ârzû
Vezin: 
Fâ’ilâtün fâ’ilâtün fâ’ilâtün fâ’ilâtün fâilün
Osmanlıca: 

Bülbüli-dil gülşeni-rühsarın eyler arizu,
Tutiyi-can le’li-şekkerbarın eyler arizu. 
Namevü kasid peyamile hoş olmaz hatirim,
Öz lebinden lehceyi-göftarın eyler arizu. 
Servü gül nezzaresin neyler sene heyran olan,
Arizinle keddi-hoşreftarın eyler arizu. 
Arizu eyler ki, men tek müttesil bimar ola,
Kim ki, vesli-nergisi-bimarın eyler arizu. 
Hicr bimari tenim badi-sebaden dembedem,
Sihhet içün sihheti-ehbarın eyler arizu. 
Zülmeti-hicrinde bahmaz şem’e çeşmim merdümi,
Pertevi-rühsari-pürenvarın eyler arizu. 
Arizumendi-vüsalındır Füzuli hestedil,
Veslin ister, devleti-didarın eyler arizu.