Gazel 250

Metin: 
Hazer kıl ah odundan cevrini uşşâka az eyle
Has ü hâşâki yakma şu’lesinden ihtirâz eyle
Sanemler secdesidir bizde tâ’at Tanrı’çün zahid
Kimi görsen sen öz dinin teklîf-i namâz eyle
Hakikat hattını yazmak dilersen levh-i zâtında
Hatın gül-ruhların manzûr tut meşk-i mecâz eyle
Sanemler seng-dillerdir işitmezler söz ey râhip
Yeter bi-hûde ben tek anlara arz-i niyâz eyle
Senin nâzın görende akl kalmaz hasbeten-li’llâh
Eman ver âşık-i didâra bir dem terk-i nâz eyle
Yolunda intizâr-i makdeminle hâk olan çoktur
Hırâm et bir kadem bin hâk-sârı ser-firâz eyle
Fuzûlî câna tapşırdın hayâlin şimdi rüsvâsın
Sana kim der ki nâ-mahreme ifşâ-yi râz eyle
Vezin: 
Mefâ’îlün mefâ’îlün mefâ’îlün mefâ’îlün
Osmanlıca: 

Hezer kıl ah odundan, cevrünü üşşake az eyle,
Hesü haşaki yakma, şö’lesinden ehtiraz eyle! 
Senemler secdesidir bizde taet, Tanrıçün, zahid,
Kimi görsen sen öz dininde, teklifi-nemaz eyle! 
Hekiket hettini yazmak dilersen levhi-zatında,
Hetin gülrühlerin menzur tut, meşki-mecaz eyle! 
Senemler sengdillerdir eşitmezler sözü, zahid,
Yeter bihude men tek onlara erzi-niyaz eyle! 
Senin nazın görende ekl kalmaz hesbeten lillah,
Aman ver talibi-didare, bir dem, terki-naz eyle! 
Yolunda intizari-mekdeminle hak olan çohdur,
Hüram et bir kedem, min hakisari serferaz eyle! 
Füzuli, cane tapşırdın heyalın, şimdi rüsvasen,
Sene kim der ki, her namehreme ifşayi-raz eyle!