Gazel 256

Metin: 
Nihâl-i servdir kaddin kaşın nûn ol nihâl üzre
Misâl-i nokta-i nun hâlin ol müşgin hilâl üzre
Olup hayran götürmen hatt ü hâlinden nazar gûyâ
Gözüm merdümleridir noktalar ol hatt ü hâl üzre
Ham ettin kâmetim ger terk-i ser kıldımsa ma’zûrum
Ne özrüm var eger derlerse olmaz nokta dâl üzre
Zülâl-i hûn-i dildendir gözüm peymânesi memlû
Habâb altındadır ol nokta kim korlar zülâl üzre
Yazar göz perdesine eşk şerh-i hâl bilmez kim
Okunmaz kan ile yazılsa hat evrâk-i âl üzre
Dem-â dem kilk-i müjgân ile tıfl-i merdüm-i çeşmim
Hat-i sevdâ-yi hâlin meşk eder lef-i hayâl üzre
Fuzûlî’nin tarık-i nazma tab’ın müstakîm etmiş
Hayâl-i kâmetin kim bir eliftir i’tidâl üzre
Vezin: 
Mefâ’îlün/ mefâ’îlün/ mefâ’îlün/ mefâ’îlün
Osmanlıca: 

Nihali-servdir keddin, kaşın nun ol nihal üzre,
Misali-nökteyi-nun halın ol mişkin hilal üzre. 
Olub heyran, götürmen hettü halından nezer, guya,
Gözüm merdümleridir nökteler ol hettü hal üzre. 
Hem etdin kametim, ger terki-ser kıldımsa me’zurem,
Ne üzrüm var eger derlerse olmaz nökte dal üzre. 
Zülali-huni-dildendir gözüm peymanesi memlu,
Hübab altındadır ol nükte kim, korlar zülal üzre. 
Yazar göz perdesine eşk şerhi-hal, bilmez kim,
Ohunmaz kan ile yazılsa het evraki-al üzre. 
Demadem kilki-müjganile tifli-merdümi-çeşmim,
Heti-sevdayi-halın meşk eder levhi-heyal üzre. 
Füzulinin teriki-nezme teb’in müstekim etmiş
Heyali-kametin kim, bir elifdir e’tidal üzre.