Gazel 257

Metin: 
Ârızın görse felek mihr bırakmaz aye
Zerre zerre kılar anı bırakır sahrâye
Leblerin aksin alıp bâğa girer her dem su
Reşkten kan içirir berg-i gül-i ra’nâye
Yeridir aksine âyîne demir bend ursa
Ne için karşı durur sen kimi bî-hemtâye
Bulduğu yerde hasedden gün urur sâyene tîğ
Ki refîk olmaya sen mâh-i melek-simâye
Oka peykan dikilir gamzen için peyveste
Dokunur ta’ne oku kaşın ucundan yaye
Lâ’l-i nâbın sıfatı şed-i musaffâdır lik
Acı etmiş anı safrâ-yi hased sahbâye
Yâr salmazsa Fuzûlî sana meylin ne acep
Nice meyl etmek olur sen kimi bir rüsvâye
Vezin: 
Fe’ilâtün/ fe’ilâtün/ fe’ilâtün/ fa’lün
Osmanlıca: 

Arizin görse felek, mehr burahmaz aye,
Zerre-zerre kılıb onu burahar sehraye. 
Leblerin eksin alıb, bağe girer her dem su,
Reşkden kan içirir bergi-güli-re’naye. 
Yeridir eksine ayine demir bend ursa,
Ne üçün karşı durur sen kimi bihemtaye. 
Bulduğu yerde hesedden gün urar sayene tiğ
Ki, refik olmaya sen mahi-meleksimaye. 
Oha peykan dikilir kemzen üçün peyveste,
Tohunur te’ne ohu kaşın ucundan yaye. 
Le’li-nabın sifeti şehdi-müseffadır, leyk
Acı etmiş onu sefrayi-hesed sehbaye. 
Yar meylin sene salmazsa, Füzuli, ne eceb,
Nece meyl etmek olur sen kimi bir rüsvaye.