Gazel 271

Metin: 
Yâr kılmazsa bana cevr ü cefâdan gayrı
Ben ana eylemezem mihr ü vefâdan gayrı
Ey diyen gayre gönül verme hanı bende gönül
Ser-i zülfünde olan bahtı karadan gayrı
Kıldı Mecnun kimi çoklar heves-i aşk veli
Döymedi derde men-i bî-ser ü pâdan gayrı
Müşg-i Çin zülfün ile eylese da’vi ne aceb
Ne olur yüzü kara kulda hatâdan gayrı
Lebine Çeşme-i Hayvan demezem kim lebinin
Var bin câna değer feyzi bakâdan gayrı
Hiç kim bilmedi tahkîk ile ağzın sırrın
Sırı-i gaybı ne bilir kimse Hudâ’darı gayrı
Ey Fuzûlî bize takdîr gam etmiş rûzâ
Kılalım sabr nedir çâre rızâdan gayrı
Vezin: 
feilâtün feilâtün feilâtün feilün
Osmanlıca: 

Yar kılmazsa mene cevrü cefaden keyri,
Men ona eylemezem mehrü vefaden keyri. 
Ey deyen “keyre könül verme”, kanı mende könül,
Seri-zülfünde olan behti-keraden keyri? 
Kıldı Mecnun kimi çohlar hevesi-eşk, veli
Doymadı derde, meni-biserü paden keyri. 
Mişki-Çin zülfün ile eylese de’va ne eceb,
Ne olur üzü kara kulda hetaden keyri? 
Lebine çeşmeyi-heyvan demezem kim, lebinin
Var bir cane yarar feyzi, bekaden keyri. 
Hiç kim bilmedi tehkik ile ağızın sirrin,
Sirri-keybi ne bilir kimse hudaden keyri. 
Ey Füzuli, bize tekdir kem etmiz ruzi,
Kılalım sebr, nedir çare rizaden keyri.