Gazel 275

Metin: 
Kâmetin hidmetine servin eğilmez başı
Ne bilir ehl-i tarîkın revişin ol nâşî
Öğünür dîde ki hayrânım ezelden yüzüne
Oldu ma’lûm bu lâfında ki çoktur yaşı
Eşk-i lâ’lim reh-i aşkında tutuptur eteğim
Korkuluktur nice salıp gidelim yoldaşı
Yetti ol gâyete za’fım ki çeker tasvîrim
Her zaman dâ’ire-i hayrete bin nakkâşı
Muhtesib tanrı için gel bana çok verme azâb
Meyl-i mescid mi eder mey-kedeler evbâşı
Kesti ben şifteden ehl-i selâmet yolunu
Bes ki etrâfıma cem’ oldu melâmet taşı
Ey Fuzûlî ne belâ okları kim gelse bana
Sebeb ol kaşları yanın gözüdür yâ kaşı
Vezin: 
feilâtün (fâilâtün) feilâtün feilâtün feilün (fa’lün)
Osmanlıca: 

Kametin hidmetine servin egilmez başi,
Ne bilir ehli-terikin revişin ol naşi. 
Ögünür dide ki, heyranem ezelden üzüne,
Oldu me’lum bu lafında ki, çohdur yaşi. 
Eşk le’li rehi-eşkinde tutubdur etegim,
Korhulukdur, nece salıb gedelim yoldaşi? 
Yetdi ol kayete ze’fim ki, çeker tesvirim
Her zaman daireyi-heyrete min nekkaşi. 
Möhtesib, Tanrı üçün’ gel mene çoh verme ezab,
Meyli-mescidmi eder meykedeler ovbaşi? 
Kesdi men şifteden ehli-selamet yolunu,
Bes ki, etrafıma cem’ oldu melamet daşi. 
Ey Füzuli, ne bela ohları kim, gelse mene,
Sebeb ol kaşları yayin gözüdür, ya kaşi.