Gazel 278

Metin: 
Bıraktı hâke hüsnün âf-tâb-i âlem-ârâyı
Götürdü yer yüzünden mu’ciz-i lâ’lin Mesihâ’yı
İki gözden revân etmiş sirişkim kâmetin şevki
Asâ-yi mu’cizi gör kim iki bölmüş bu deryâyı
Bükülmüş kadimdi kurtaragör kullâb-i zülfünden
Hatâdır çekmesin çok bağrı çökmüş bir sınuk yayı
Ruhun üzre ham-i ebrûnu görmek isterim ammâ
İyen düşvâr olur gün var iken görmek yeni ayı
Şarâb-i nâba lûtf et muhtesib kahr ile çok bakma
Mükedder kılma aks-i tîreden câm-i musaffâyı
Yedi gündür ol ayı görmezem âhım şerâriyle
N’ola kılsam Benâtü’n-na’ş ile yek-san Süreyyâ’yı
Fuzûli eşk seyliyle perişân olma sabr eyle
Ana hem var ola âhir tutup durur mu dünyâyı
Vezin: 
mefâîlün mefâîlün mefâîlün mefâîlün
Osmanlıca: 

Burakdı hake hüsnün afitabi-alemarayi,
Götürdü yer üzünden mö’cüzi-le’lin Mesihayi. 
Iki gözden revan etmiş sirişkim kametin şevki,
Esayi-mö’cizi gör kim, iki bölmüş bu deryayi. 
Bükülmüş keddimi kurtare gör küllabi-zülfünden,
Hetadır, çekmesin çoh bağrı çökmüş bir sınık yayi. 
Rühün üzre hemi-ebruni görmek isterem, emma
Iken düşvar olur, gün var iken görmek yeni ayi. 
Şerabi-nabe lütf et, möhtesib, kehr ile çoh bahma,
Mükedder kılma eksi-tireden cami-müseffayi. 
Yedi gündür ol ayi görmedim, ahim şerarile
Nola kılsam Benatün-ne’ş ile yeksan Süreyyayi. 
Füzuli, eşk seylile perişan olma, sebr eyle!
Ona hem var ola ahir, tutub durarmı dünyayi?