Gazel 280

Metin: 
Geceler tâ hâlime gerdun temâşâ etmedi
Terk edip bî-dâdını bir mihr peydâ etmedi
Nâvekim gör kim yarıp ekşim tutar göz perdesin
Ey diyen Mûsî asâsı kat’-i deryâ etmedi
Her deminden bin Mesihâ zinde-i câvid olur
Sen eden izhâr i’câzı Mesihâ etmedi
Âşyân tâ ravzâ-i kûyunda tuttu murg-i dil
Geçti tavf-i Ka’beden uçmağa pervâ etmedi
Hiç âbid anmadı lâ’lin ki gözden kan döküp
Secdeden durdukça tağyir-i musallâ etmedi
Za’f-i tâli’ kesti dünyâdan nasibin zâhidin
Yoksa öz re’yiyle zâhid terk-i dünyâ etmedi
Etmedi ilden nihan bir gece tavf-i kûyunu
Kim Fuzûli’ni sadâ-yi nâle rüsvâ etmedi
Vezin: 
fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
Osmanlıca: 

Geceler ta halime gerdun temaşa etmedi,
Terk edib bidadını, bir mehr peyda etmedi. 
Navekin gör kim, yarub eşkim, tutar göz perdesin,
Ey deyen Musa esası ket’i-derya etmedi. 
Her deminden min Mesiha zindeyi-cavid olur,
Sen eden izhari-e’cazi Mesiha etmedi. 
Aşiyan ta revzeyi-kuyinde tutdu mürği-dil,
Keçdi tovfi-Ke’beden, uçmağe perva etmedi. 
Hiç abid anmadı le’lin ki, gözden kan töküb,
Secdeden durdukca, teğyiri-müsella etmedi. 
Ze’fi-tale’ kesdi dünyaden nesibin zahidin,
Yohsa öz re’yile zahid terki-dünya etmedi. 
Etmedi elden nihan bir gece tovfi-kuyini
Kim, Füzulini sedayi-nale rüsva etmedi.