Gazel 285

Metin: 
Tâb-i süz-i sineden eksilmeseydi göz nemi
Göz yumup açınca seyl-âba verirdim âlemi
Her gözüm pür meve bir deryâdır ol deryâ üze
Her kaşımdır meveden bir ser-nigün olmuş gemi
Müy-i jülidemdedir cem ‘iyyet-i esnâf-i gam
Mülk-i sevdânın budur guyâ sevâd-i â’zamı
Hecr var ey dide vasl eyyâmı dökme hun-i dil
Sakla kim elbette hemanun gelir bir gün demi
Ademiden çok olur zâhir peri-veşler veli
Az olur vâki ‘ peri-veşlerde sen tek âdemi
Vasl yâdiyle gönül söndürme âhım âteşin
Külbe-i târımdan ikrâh etmesin hicran gamı
Ey fuzuli kıldı cânım riştesin pür piç ü tâb
Bir peri-veş dil-berin sevdâ-yı zülf-i pür-hamı
Vezin: 
Fa’ilatün Fa’ilatün Fa’ilatün fa’ilün
Osmanlıca: 

Tabi-suzi-sineden eksilmeseydi göz nemi,
Göz yumub-açınca seylabe vererdim alemi. 
Her gözüm pürmevc deryadır, o derya üzre kim,
Her kaşımdır mevcden bir sernigun olmuş gemi. 
Muyi-julidemdedir cem’iyyeti-esnafi-kem,
Mülki-sevdanın budur guya sevadi-e’zemi. 
Hicr var, ey dide, vesl eyyamı tökme huni-dil,
Sahla kim, elbette, anın hem geler bir gün demi. 
Ademiden çoh olur zahir periveşler, veli
Az olur vake’ periveşlerde sen tek ademi. 
Vesl yadile, könül, söndürme ahim ateşin,
Külbeyi-tarimden ikrah etmesin hicran kemi. 
Ey Füzuli, kıldı canım riştesin pürpiçü tab,
Bir periveş dilberin sevdayi-zülfi-pürhemi.