Gazel 291

Metin: 
Mey pey-â pey sunma sâki kılma lâ-ya’kil beni
Etme bir dem devlet-i didârdan gafil beni
Zehr-i kahrın içmeden var ise kastın katlim et
Ab-i Hayvân içsem öldürmek olur müşkil beni
Ar katlimden sana ben teşne âbi tiğine
Öldürür hasret ger öldürmezsen ey kâtil beni
Ben sana hayrân ü benden gayrı senden bî-haber
Şükr ana kim aşkına kılmış hemin kâbil beni
Ey hoş ol ser-mestlik vakti ki ref olup hicâb
Zevk-i mey bî-ihtiyâr eyler sana mâ’il beni
Zevk noksânı bir âfettir bana ey pîr deyr
Koyma nâkış bir nice câm ile kıl kâmil beni
Kurtulan gamdan derim kûyunda ammâ bilmezem
Kurtarır mı bahr-i gam mevcinden ol sâhil beni
Ey fuzûlî devlet-i bâkî fenâdandır bana
Kim fenâdır eyleyen maksûduma vâsıl beni
Vezin: 
Fa’ilatün Fa’ilatün Fa’ilatün Fa’ilün
Osmanlıca: 

Mey peyapey sunma, saki, kılma laye’kil meni,
Etme bir dem devleti-didarden kafil meni. 
Zehri-kehrin içmeden var ise kesdin, ketlim et,
Abi-heyvan içsem öldürmek olur müşkil meni. 
Ar ketlimden sene, men teşne abi-tiğine,
Öldürer hesret ger öldürmezsen, ey katil, meni. 
Men sene heyranü menden keyri senden biheber,
Şükr ona kim, eşkine kılmış haman kabil meni. 
Ey hoş ol sermestlik vekti ki, ref’ olub hicab,
Zevki-mey biihtiyar eyler sene mail meni. 
Döne-döne le’li-meygunin öper, ey könçeleb,
Kılmasınmı reşki-cami-bade hunindil meni. 
Zevk nöksani bir afetdir mene, ey piri-deyr!
Koyma nakis, bir neçe cam ile kıl kamil meni. 
Kurtulum kemden, derem, kuyinde, emma bilmezem,
Kurtararmı behri-kem mevcünden ol sahil meni. 
Ey Füzuli, devleti-baki fenadendir mene
Kim, fenadır eyleyen meksudime vasil meni.