Gazel 292

Metin: 
Fâriğ etti mihrin özge meh-likâlardan beni
Hırz imiş aşkın senin saklar belâlardan beni
Gönlüm aldın gösterip yüz lutf minnet cânıma
Eyledin müstağni özge dil-rübâlardan beni
Vâmık ü Ferhâd tek rüsvâya kılman nisbetim
Bir fakirim sanmanız ol hod-nümâlardan beni
İşve vü nâz ile ref’ettin gam ü endûhumu
Sihr ilen biğâne ettin âşnânalardan beni
Kıl tekellüm zülfün endûhunu gönlümden gider
Bir fûsun ile halâs et ejdehâlardan beni
Gâyet-i zühd ü vera’zâhid visâl-i hûr ise
Vech-i yok men eylemek hûrî-likâlardan beni
Her cefâ kılsan Fuzûlî tek şikâyet kılmazam
Aşk etvârında sanma bî-vefâlardan beni
Vezin: 
Fa’ilatün Fa’ilatün Fa’ilatün Fa’ilün
Osmanlıca: 

Fariğ etdi mehrin özge mehlikalerden meni,
Hirz imiş eşkin senin, sahlar belalerden meni. 
Könlüm aldın, gösterib min lütfü minnet canıma,
Eyledin müsteğıni özge dilrübalerden meni. 
Vamikü Ferhad tek rüsvaye kılmın nsibetim,
Bir fekirem, sanmanız ol hüdnümalerden meni. 
Işvevü naz ile def’ etdin kemü enduhimi,
Sehr ilen bigane etdin aşinalerden meni. 
Kıl tekellüm, zülfün enduhini, könlümden gedir,
Bir füsun ile hilas et, ejdehalerden meni. 
Kayeti-zöhdü vere’, zahid, vüsali-hur ise,
Vechi yoh men’ etmegin hurilikalerden meni. 
Her cefa etsen, Füzuli tek şikayet kılmazam,
Eşk etvarında sanma bivefalerden meni.