Gazel 298

Metin: 
Ey saf-i nevk-i müjen zülf-i melâmet şanesi
Her girih zülfünde bir dâm-i tahayyür dânesi
Bülbül-i cân evc-iistiğnâ-yi hüsnün tâ’iri
Tâ’ir-i dil pertev-i şem-i ruhun pervânesi
Gönlümü kılmış hayâl-i merdüm-i çeşmim vatan
Şükr kim merdüm-nişin olmuş bu gam virânesi
Devr-i ruhsarında hattın hey’eti aşk ehline
Bezm-i gamda kan ile dolmuş belâ peymânesi
Şem-i ruyun tâbı hur-şid-i kıyâmet pertevi
Hokka-i lâ’lin sözü hâb-i adem efsânesi
Zayı olmaz vâdi-i vahdette ol âvâre kim
Beste-i zencir-i zülfündür dil-i divânesi
Kanlı yaşın anca kim saçmış Fuzuli her taraf
Lâle-reng olmuş habâb-i mey kimi gam-hânesi
Vezin: 
Fa’ilatün Fa’ilatün Fa’ilatün Fa’ilün
Osmanlıca: 

Ey sefi-novki-müjen zülfi-melamet şanesi,
Her gireh zülfünde bir dami-teheyyür danesi. 
Bülbüli-can evci-istiğınayi-hüsnün tairi,
Tairi-dil pertevi-şem’i-rühün pervanesi. 
Könlümü kılmış heyali-merdümi-çeşmin veten,
Şükr kim, merdümnişin olmuş bu kem viranesi. 
Devri-rühsarinde hettin hey’eti eşk ehline,
Bezmi-kemde kanile dolmuş bela pemanesi. 
Şem’i ruyin tabi hurşidi-kiyamet pertevi,
Hökkeyi-le’lin sözü habi-edem efsanesi. 
Zaye’ olmaz vadiyi-vehdetde ol avare kim,
Besteyi-zenciri-zülfündür dili-divanesi. 
Kanlı yaşın bes ki, saçmışdır Füzuli her teref,
Lalereng olmuş hübabi-mey kimi hümhanesi.