Gazel 30

Metin: 
Benim tek hiç kim zâr ü perişân olmasın yâ Rab
Esîr-i derd-i aşk u dâğ-ı hicrân olmasın yâ Rab
Dem-â-dem cevrlerdir çekdiğim bi-rahm bütlerden
Bu kâfirler esîri bir müselmân olmasın yâ Rab
Görüp endîşe-i katlimde ol mâhı budur derdim
Ki bu endîşeden ol meh peşîmân olmasın yâ Rab
Çıkarmak etseler tenden çekip peykânın ol servin
Çıkan olsun dil-i mecrûh peykân olmasın yâ Rab
Cefâ vü cevr ile mu’tâdım anlarsız n’olur hâlim
Cefâsına had ü cevrine pâyân olmasın yâ Rab
Demen kim adli yok yâ zülmü çok her hâl ile olsa
Gönül tahtına andan gayrı sultân olmasın yâ Rab
Fuzûlî buldu genc-i afiyet mey-hâne küncünde
Mubârek mülkdür ol mülk virân olmasın yâ Rab
Vezin: 
Me fâ î lün me fâ î lün me fâ î lün me fâ î lün
Osmanlıca: 

Menim tek hiç kim zarü perişan olmasın, ya Reb!
Esiri-derdi-eşkü daği-hicran olmasın, ya Reb! 
Demadem cevrlerdir çekdigim birehm bütlerden,
Bu kaferler esiri bir müselman olmasın, ya Reb! 
Görüb endişeyi-ketlimde ol mahi, budur virdim
Ki, bu endişeden ol meh peşiman olmasın, ya Reb! 
Çıharmak etseler tenden, çekib peykanın ol servin
Çıhan olsun dili-mecruh, peykan olmasın, ya Reb! 
Cefavü cevr ile mö’tadem, onlarsız nolur halım,
Cefasine hedü cevrine payan olmasın, ya Reb! 
Demen kim, edli yoh, ya zülmü çoh, her hal ile olsa,
Könül tehtine ondan keyri sultan olmasın, ya Reb! 
Füzuli buldu genci-afiyet meyhane küncünde,
Mübarek mülkdür, ol mülk viran olmasın, ya Reb!