Gazel 42

Metin: 
Sabâ ağyârdan pinhân gamını dil-dâra izhâr et
Habersiz yârimi hâl-i harâbımdan haber-dâr et
Getir yâdım anun yanında ger görsen ki kahr eyler
Hamûş olma yine düşnâm takrîbiyle tekrâr et
Gönül gam dünlerin tenhâ geçirme iste bir hem-dem
Ecel hâbından efgânlar çekip Mecnûn-ı bîdâr et
Çü yok aşk âteş-i bir şu’le çekse tâkatin ey ney
Baş ağrıtma dem-i aşk urma ancak nâle vü zâr et
Beni reşk oduna pervâne tek ey şem’ yandırma
Yeter hur-şîd-i ruhsârın çerâğ-i bezm-i ağyâr et
Giriftâr-i gam-i aşk olalı âzâde-i dehrim
Gam-i aşka beni bundan beter yâ Rab giriftâr et
Fuzûlî bakmak olur ol güneş yâdiyle hurşîde
Ne vech ilen kim olsa gün geçer fikr-i şeb-i târ et
Vezin: 
Me fâ î lün me fâ î lün me fâ î lün me fâ î lün
Osmanlıca: 

Seba, eğyardan pünhan, kemim dildare izhar et!
Hebersiz yarımı hali-herabimden heberdar et! 
Getir yadım onun yanında, ver görsen ki, kehr eyler,
Hemuş olma, yene düşnam tekribile tekrar et! 
Könül, kem günlerin tenha keçirme, iste bir hemdem,
Ecel habından, efkanlar çekib, Mecnunu bidar et! 
Çü yoh, eşk ateşi bir şö’le çekse, taketin, ey ney,
Baş ağrıtma, demi-eşk urma, ancak naleyi-zar et! 
Meni reşk oduna pervane tek, ey şem’, yandırma,
Yeter hurşidi-rühsarın çiraği-bezmi-eğyar et! 
Giriftari-kemi-eşk olalı azadeyi-dehrem,
Kemi-eşke meni bundan beter, yareb, giriftar et! 
Füzuli, bahmak olur ol güneş yadile hurşide,
Ne vech ile kim, olsa gün keçer, fikri-şebi-tar et.