Gazel 45

Metin: 
Bahr-i aşka düştün ey dil lezzet-i cânı unut
Bâliğ oldun gel rahimden içtiğin kanı unut
Verdi rihletten haber mûy-i sefîd ü rûy-i zerd
Çihre-i handânı vü zülf-i perişânı unut
Çek nedâmetten göğe dûd-i dili dök kanlı yaş
Serv-i nâzı terk kıl gül-berg-i handânı unut
Gör ganîmet fakr mülkünde gedâlık şîvesin
İ’tibâr-i mansıb ü der-gâh-i sultânı unut
Çekme âlem kaydını ey ser-bülend-i fakr olan
Saltanat tahtına erdin bend ü zindânı unut
Ma’siyet dersin yeter tekrâr kıl dönder varak
Özge harfin meşkin et evvelki ünvânı unut
Levh-i hâtır sûret-i cânâna kıl âyine-dâr
Anı yâd et her ne kim yâdında var anı unut
Ey Fuzûlî çek melâmet reh-güzârından kadem
Lâhza lâhza çektiğin bi-hûde efgânı unut
Vezin: 
Fâ i lâ tün fâ i lâ tün fâ i lâ tün fâ i lün
Osmanlıca: 

Behri-eşke düşdün, ey dil, zevki-dünyani unut!
Baliğ oldun, gel rehimden içdigin kani unut! 
Verdi rehletden heber muyi-sefidü ruyi-zerd,
Çöhreyi-gülgun ile zülfi-perişani unut! 
Çek nedametden göge dudi-dilin, tek kanlı yaş,
Servi-nazin terk tut gülbergi-hendani unut! 
Gör kenimet fekr mülkünde gedalık şivesin,
E’tibari-mensebü dergahi-sultani unut! 
Çekme alem keydini, ey serbülendi-fekr olan,
Seltenet tehtine irdin, bendü zindani unut! 
Levhi-hatir sureti-canane kıl ayinedar,
Onu yad et, her ne kim yadındadır, ani unut! 
Me’siyet dersin yeter tekrar kıl, dönder verek,
Özge herfin meşkin et, ol ders-ünvani unut. 
Ey Füzuli, çek melamet rehgüzarından kedem
Lehze-lehze çekdigin bihude efğani unut!