Gazel 47

Metin: 
Cihân icre her fitne kim olsa hâdis
Ana serv-i kaddindir elbette bâ’is
Medârisde tahkîk-i mûy-i miyânın
Dekâyıktan ortaya salmış mebâhis
Muvahhidlere kılma inkâr zâhid
Mey-i vahdeti sanma ümmü’l-habâ’is
İki dîdesiz âleme Yûsuf ü sen
Size yok cihân içre imkân-i sâlis
Bana cem’ olur handa kim var bir gam
Benim mülk-i aşk içre Mecnûn’a vâris
Döküp eşk kûyunda vaslın diler dil
Saçar nef’ için dâne toprağa hâris
İzâr ü lebin vasfın eyler Fuzûlî
Ana hem müfessir derim hem muhaddis
Vezin: 
Me fâ î lün müs tef i lün fâ i lâ tün
Osmanlıca: 

Cehan içre her fitne kim, olsa hadis,
Ona servi-keddindir, elbette, bais. 
Medarisde tehkiki-muyi-miyanın,
Dekayikden ortaye salmış mebahis. 
Müvehhidlere kılma inkar, zahid,
Meyi-vehdeti sanma ümmül-hebais. 
Iki didesiz aleme Yusifü sen,
Size yoh cehan içre imkani-salis. 
Mene cem olur kanda kim, var bir kem,
Menem mülki-kem içre Mecnune varis. 
Töküb eşk kuyinde, veslin diler dil,
Saçar nef’ üçün dane toprağe haris. 
Üzarü lebin vesfin eyler Füzuli,
Ona hem müfessir derem, hem müheddis. 


1Ümmül-hebais – pislikler anası
H a r i s – ekinçi