Gazel 49

Metin: 
Münhariftir sâkiyâ endûh-i dünyâdan mizâc
Bâde tut kim illet-i endûha gaflettir ilâc
Fakr mülkin tut ger istersen kemâl-i saltanat
Saltanattan geç kim ol vâdide çoktur ihtiyâc
Çekme taht ü tâc kaydın bî-ser ü pâlık gözet
Kim ayağa benddir taht ü belâdır başa tâc
Bir perî zülfün tutup hâlinden alsan kâm-i dil
Tut ki Çin mülkünü tutun Hind’den aldın harâc
Terk ü tecrîd ihtiyâr et kim diyâr-i aşkta
Fakr bâzârına esbâb-i fenâdandır revâc
Nakş-i zâ’ildir umûr-i dehre kılma i’tibâr
Olsa hâsıl fakrdan hüzn ü gınâdandır ibtihâc
Ey Fuzûlî ben melâmet mülkünün sultânıyım
Berk-i âhım tâc-i zer sîm-i sirişkim taht-i âc
Vezin: 
Fâ i lâ tün fâ i lâ tün fâ i lâ tün fâ i lün
Osmanlıca: 

Münherifdir, sakiya, enduhi-dünyaden mizac,
Bade tut kim, illeti-enduhe kefletdir ilac. 
Fekr mülkün tut, ger istiğınade istersen kemal,
Seltenetden keç kim, ol vadide çohdur ehtiyac. 
Çekme tehtü tac keydin, biserü palık gözet
Kim, eyağe benddir tehtü beladır başe tac. 
Bir peri zülfün tutub, halinden alsan kami-dil,
Tut ki, Çin mülkini tutdun, Hindden aldın herac. 
Terkü tecrid ihtiyar et kim, diyari-eşkde
Fekr bazarine esbabi-fenadendir revac. 
Nekşi-zayildir, ümuri-dehre kılma e’tibar,
Olsa hasil fekrden hüznü kinaden ibtihac. 
Ey Füzuli, men melamet mülkünün sultaniyem,
Berki-ahim taci-zer, simi-sirişkim tehti-tac.