Gazel 52

Metin: 
Olur kaddim dü-tâ aşkın yolunda bir belâ görgeç
Tarîk ehline âdettir tevâzu’ âşnâ görgeç
Nihan aşkımı ma’kûm etse âlem dûd-i âhımdan
Aceb yok kim gümân-i gene eder halk ejdehâ görgeç
Füzûn oldukça aşkın germ olur ekşim yüğürmekte
Eğerçi su bürûdet kesbini eyler hevâ görgeç
Okun her lâhza kim bağrım deler gönlüm kılar efgân
Bi’aynih eyle kim feryâd eder itler gedâ görgeç
Revâc-i nakd nakş-i sikkedendir n’ola kadr etse
Bana il cism-i uryânımda nakş-i bûriyâ görgeç
Men-i dervişe il hem cevr eder sen cevr kıldıkça
Kim eyler zulm men’in pâd-şâhımsen revâ görgeç
Fuzûlî’ni yaşur ey za’f meh-veşler cefâsından
Ki meh-veşler kılarlar bin cefâ bir mübtelâ görgeç
Vezin: 
Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün
Osmanlıca: 

Olur keddim düta eşkin yolunda, her bela görgec,
Terik ehline adetdir tevazö, aşina görgec. 
Nihan eşkimi me’lum etse alem, dudi-ahimden,
Eceb yoh kim, gümani-genc eder helk, ejdeha görgec. 
Füzun oldukca eşkim germ olur eşkim gözüm içre,
Egerçi su bürudet kesbini eyler heva görgec. 
Ohun her lehze kim, canım deler, könlüm kılar efğan,
Be-eyni eyle kim, feryad eder itler, geda görgec. 
Revaci-nekd nekşi-sikkedendir, nola kedr etse
Mene el, cismi-üryanımda nekşi-buriya görgec. 
Meni-dervişe el hem cevr eder, sen cevr kıldıkca,
Kim eyler zülm men’in, padihaşım, sen reva görgec? 
Füzulini yaşur, ey ze’f, mehveşler cefasından
Ki, mehveşler kılırlar min cefa, bir mübtela görgec.