Gazel 55

Metin: 
Hansı mâhın bilmezem mihriyle olmuş zâr subh
Her gün eyler halka bir dâğ-i nihân izhâr subh
Battı encüm çıktı gün yâ bir esîr-i âşktır
Dökdü dürr-i eşk çekti âh-i âteş-bâr subh
N’ola ger emvâta ihyâ verse subhun demleri
Zikr-i la’lindir kim eyler dem-be-dem tekrâr subh
Müjde bir hûrşîdden vermiş meğer bâd-ı sabâ
Kim nisâr eyler ana yüz bin dür-i şeh-vâr subh
Âşık-i sâdıkdır izhâr-i gam eyler her seher
Âh ile halkı yuhusundan kılar bîdâr subh
Bir musavvirdir ki zerrin kilk ile her gün çeker
Safha-i gerdûna nakş-i âriz-i dil-dâr subh
Ey Fuzûlî şâm-i gam encâmına yoktur ümîd
Bir tesellidir sana ol söz ki derler var subh
Osmanlıca: 

Kansı mahin, bilmezem, mehrile olmuş zar sübh,
Her gün eyler helke bir daği-nihan izhar sübh. 
Batdı encüm, çıhdı gün, ya bir esiri-eşkdir,
Tökdü dürri-eşki, çekdi ahi-ateşbar sübh. 
Nola ger emvate ehya verse sübhün demleri,
Zikri-le’lindir kim, eyler dembedem tekrar sübh. 
Bir müsevvirdir ki, zerrin kilk ile her gün çeker,
Sefheyi-gerdune nekşi-arizi-dildar sübh. 
Müjde bir hurşidden vermiş meger badi-seher
Kim, nisar eyler ona yüz min düri-şehvar sübh. 
Aşiki-sadikdir, izhari-kem eyler her seher,
Ah ile helki yuhusundan kılır bidar sübh. 
Ey Füzuli, şami-kem encamına yohdur ümid,
Bir tesellidir sene ol söz ki, derler var sübh.