Gazel 58

Metin: 
Reng-i rûyundan dem urmuş sâgar-ı sahbâya bah
Âf-tâb ilen kılar da’vî tutulmuş aya bah
Şem’ başından çıkarmış dûd-i şevk-i kâkülün
Böyle kûteh ömr ile başındaki sevdâya bah
Ey selâmet ehli ol ruhsâra bakma zinhâr
İhtirâz eyle melâmetten men-i rüsvâya bah
Bildi aşkından nemed-pûş olduğum âyîne veş
Rahm edip bana bakmaz bu istiğnâya bah
Sînemi çâk eyle gör dil iztırâbın aşktan
Revzen aç her dem hevâdan mevc uran deryâya bah
Ey diyen kim şâm-i ikbâlin ne yüzden tîredir
Sâye salmış aya ol gisû-yi anber-sâya bah
Ey Fuzûlî her nice men’eylese nâsih seni
Bakma anun kavline bir çihre-i zibâya bah
Vezin: 
Fâîlâtün Fâîlâtün Fâîlâtün Fâîlün
Osmanlıca: 

Rengi-ruyinden dem urmuş sağeri-sehbaye bah!
Afitab ile kılır de’va, tutulmuş aye bah! 
Şem’ başından çıharmış dud şevki-kakilin,
Böyle kutah ömr ile başindeki sevdaye bah! 
Ey selamet ehli, ol rühsare bahma zinhar!
Ehtiraz eyle melametden, meni-rüsvaye bah! 
Bildi eşkinde nemedpuş olduğum ayine tek,
Rehm edib bir gez mene bahmaz, bu istiğınaye bah! 
Sinemi çak eyle, gör dil iztirabın eşkden,
Revzen aç, her dem hevaden mevc uran deryaye bah! 
Ey deyen kim, şami-ikbalın ne üzden tiredir?
Saye salmış aye ol geysuyi-enbersaye bah. 
Ey Füzuli, her nece men’ eylese naseh seni,
Bahma onun kovline, bir sureti-zibaye bah.