Gazel 62

Metin: 
Göz hatından merdinin mahv etmedin bulmaz murâd
Zâyi’ eyler hüsnünü hattın sevâd üzre sevâd
Olabilmez çin-i zülfünden cüdâ göz merdüni
Câri olmuştur bu âdet turrasız olmaz midâd
Gönlün âhımdan terahhum sûretin gösterdi lik
Mevcden su naksına çok etmek olmaz i’timâd
Eşk ü âhım nefreti kat’ etti ilden ülfetim
Çizginen çevremde yâ gird-âbdır yâ gird-bâd
Geçti tenden okların tenhâ kılıp dil dem-be-dem
Nâleler eyler geçen hem-demlerin ettikçe yâd
Çâk-i sinemden gönül çıktıkça şâd olsam n’ola
Böyle âfetten yakasın kurtaran olmaz mı şâd
Şîve-i şimşâd-i kaddin görse eyler bâğ-bân
İ’tidâl-i servden elbette sebl-i i’tikad
Koyma nâkış ehl-i derd içre Fuzûlî’ni tabîb
Eyle bir dermen ki derdin ede gün günden ziyâd
Vezin: 
Fâîlâtün Fâîlâtün Fâîlâtün Fâîlün
Osmanlıca: 

Göz hetinden merdümin mehv etmeden bulmaz murad,
Zaye eyler hüsnünü hettin sevad üzre sevad. 
Ola bilmez çini-zülfünden cüda göz merdümi,
Cari olmuşdur bu adet, türresiz olmaz midad. 
Könlün ahimden terehhüm suretin gösterdi, leyk
Mevcden su nekşine çoh etmek olmaz e’timad. 
Eşkü ahim nifreti ket’ etdi elden ülfetim,
Çizginen devremde ya girdabdır, ya girdibad. 
Keçdi tenden ohların, tenha kalıb dil, dembedem
Naleler eyler, keçen hemdemlerin etdikce yad. 
Çaki-sinemden könül çıhdıkca şad olsam nola,
Oyle afetden yahasın kurtaran olmazmı şad? 
Şiveyi-şümşad keddin görse, eyler bağiban
E’tidali-servden, elbette, selbi-e’tikad. 
Koyma nakis ehli-derd içre Füzulini, tebib,
Eyle bir derman ki, derdin ede gün-günden ziyad.